قاصدک(شهدا)

سوگند به تمام سنگرهایتان،به گونی های سنگرهایتان، به خاک گونیهایتان و به ذره ذره خاک پایتان، قول می دهم که تا آخر در سنگر بمانم، به شرطی که شما هم قول بدهید هیچگاه پشتم را خالی نگذارید.                                                                

به همه سربندهای یا زهرا(س)،به پلاکهایتان، به چفیه ها و قرآن جیبی و به همه وصیتنامه هایتان، قول می دهم که هر سال وصیت نامه بنویسم به شرطی که قول بدهید هیچ وقت نصیحتهای برادرانه تان را قطع نکنید.به همه نمازهای شبتان، به نجواهای شبانه و شبهای عاشقانه تان قول می دهم من هم گاهی! نماز شب بخوانم.به شرطی که در نماز شبستان دعایم کنید.

به همه مینها، آر.پی جی ها و همه سیم خاردارها قول می دهم سعی کنم از سیم خاردار منیتم بیرون بیایم(حتی اگر زخمی شوم) به شرطی که شما هم قول بدهید هیچگاه مرا از ریسمان محکم الهی جدا نکنید.

به همه مقرها،بی سیم ها و بی سیم چی ها و به همه دیدبانهایتان قول می دهم که هیچ وقت چشم از راه شما برندارم به شرطی که قول بدهید هیچگاه از میدان دیدتان خارج نشوم.

به تمام گلوله هایتان، به گِل پوتینهایتان و به تمام گُلهایی که از مزار پاکتان سربرآورده اند قول می دهم در امتداد راهتان گُل بکارم به شرطی که مواظب باشید دسته گُل به آب ندهم.

به نقشه های عملیاتیتان، به نقشه های حمله و ضد حمله تان و به نقش جاودانتان قول می دهم تمام نقشه های دشمن را نقش برآب کنم به شرطی که نقشتان را در زندگیم کمرنگ نکنید.

به رمز عملیات ها،به رازهای نهفته در سینه هایتان و به رازهای سز به مهر زیر سربندهایتان قول می دهم راز شهادتتان را فاش کنم به شرطی که شما هم رمز عملیات امروز را به من بگویید.

قول می دهم...

شما هم قول بدهید به قولهایم عمل کنم.

منجی

ببخش مولا که گناه من باعث نیامدنت می شود. ببخش مولا که اندازه 313 نفر فریاد توان ندارم. ببخش که می خواهمت ولی می آزارمت. ندیدنت تاوان بزرگیست، چه کنم که چشمان زمینیم به پستی دنیا عادت کرده است؟ چه کنم که زاویه چشمانم تنگ شده است ووسعت آسمانی را در خود نمی گنجاند.

مولای غریب درگذر از گناه زمینی ام. اشعه ماورای بنفش خورشیدهای مصنوعی ، بینایی چشمانم را از من گزفته است، دستی برآور و بر شفای ظلمت دیدگانم ضامن باش. بیا و قدم در کوچه های خاموش و بی گذر دنیایم بگذار تا خاک پایت طوطیای چشمانم شود.