آقا بیا تا زندگی معنا بگیرد
شاید دعای مادرت زهرا بگیرد
آقا بیا تا با ظهور چشمهایت
این چشمهای ما کمی تقوا بگیرد
آقا بیا تا این شکسته کشتی ما
آرام راه ساحل دریا بگیرد
اقا بیا تا کی دو چشم انتظارم
شبهای جمعه تا سحر احیا بگیرد
پایین بیا خورشید پشت ابر غیبت
تا قبل از آن که کار ما بالا بگیرد
آقا خلاصه یک نفر باید بیاید
تا انتقام دست زهرا را بگیرد
"علی اکبر لطیفیان"
حاج جواد صباغ که از معتبرترین تجار و معتمد سامرا بود حکایت کرده که سید علی نامی بود که سابق بر این از جانب وزیر بغداد حاکم سامرا بود.
او از زوار غیر عرب نفری یک ریال بود میگرفت تا رخص زیارت و دخول در حرم عسکرین علیهما السلام دهد و برای مشخص شدند آنانکه وجه را پرداختهاند مهری به ساق پای ایشان میزد تا دفعات دیگر که داخل روضه میشوند نشان باشد.
روزی بر در صحن مقدس نشسته بود و سه نفر ملازم او هم ایستاده و چوبی بلند در پیش خود نهاده و قافله زواری از عجم وارد شده بود پای هر یک را مهر میکرد و وجه را میگرفت و رخصت دخول میداد.
در این میان جوانی از اخیار عجم به همراه زنش که از جمله اهل شرف و ناموس و حیاء و جمال بود آمد. جوان دو ریال داد، سید علی ساق پای آن جوان را مهر کرد و گفت: ساق آن زن را نیز باید مهر کنم . جوان گفت: هر دفعه که این زن آمد یک ریال میدهد و نیازی به این فضیحت نیست!
سید علی گفت: ای رافضی بی دین! عصبیت و غیرت میکنی که ساق پای زن تو را ببینم!!
گفت: اگر در میان این جمعیت، غیرت کنم اشتباه نکردهام.
سید علی گفت: ممکن نیست تا ساق پای او را مهر نکنم اذن دخول بدهم .
آن جوان دست زن را گرفته و گفت: اگر زیارت است همین قدر هم کافی است و خواست برگردد،
سید علی گفت: ای رافضی! گفته من بر تو گران آمد؟ و در همان لحظه چوبی بر شکم زن زد. زن بر زمین افتاده و جامه او پس رفته بدن او نمایان شد، جوان دست زنش را گرفته، بلند کرد و رو به روضه مقدسه کرد و گفت: اگر شما بپسندید بر من نیز گوارا است! و به منزل خود مراجعت نمود.
حاجی جواد گفت: بعد از گذشتن سه، چهار ساعت شخصی به تعجیل نزد من آمده که مادر سید علی تو را میخواهد تا من روانه میشدم دو سه نفر دیگر آمدند.
من به تعجیل رفتم و وقتی رسیدم مرا به اندرون خانه بردند، دیدم سید علی مانند مار زخم خورده بر زمین میغلطد و امان از درد دل میکند و عیال او در دور او جمع شده چون مرا دیدند مادر و زن و دختران و خواهرانش بر پای من افتادند عجز و زاری کردند که برو و آن جوان را راضی کن و سید علی فریاد میکند که: بارالها! غلط کردم و بد کردم.
من آمدم تا منزل آن جوان را جستجو کردم و از او خواهش خشنودی و دعا به جهت سید علی کردم. گفت: من او او گذشتم اما "کو آن دل شکسته من و آن حالت؟" مغرب که به روضه عسکریین برای نماز مغرب و عشاء آمدم دیدم مادر و زن و دختران و خواهران سید علی، سرهای خود را برهنه کرده و گیسوهای خود را بر ضریح مقدس بسته و دخیل آن بزرگوار شدهاند و فریاد سید علی از خانه او به روضه میرسید، من مشغول نماز شدم و در بین نماز صدای شیون از خانه سید علی بلند شد که او مرده است.
او را غسل دادند و چون کلیدهای روضه و رواق در آن وقت در دست من بود به جهت مصالح تعمیر و آلات آن خواهش کردند که تابوت تابوت او را در رواق گذارده چون صبح شود در آنجا دفن نمایند.
جنازه را آنجا گذاردند و من اطراف رواق را ملاحظه کردم که مبادا کسی پنهان شده باشد و چیزی از روضه مفقود شود و در را بسته و کلیدها را برداشتم و رفتم
چون سحر شد آمدم و خدمه را گفتم شمعها را افروخته، درِ رواق را گشودم دیدم سگ سیاهی از رواق بیرون دوید و رفت، من خشمناک شده به خدامی که بودند گفتم: چرا اول شب درست رواق را ندیدهاید.
گفتند: ما غایت تفحص را نمودیم و هیچ چیز در رواق نبود،
پس چون روز شد و برای دفن جنازه آمدند، دیدند کفن خالی در تابوت است و هیچ چیز در آنجا نیست! 1
1- خزائن، ص 476.
فضائل و سیره چهارده معصوم؛ عباس عزیزی
شهادت یازدهمین اختر درخشان آسمان هدایت امام حسن عسگری (ع) بر پیشگاه ولی عصر (عج) وشیفتگان آن امام عزیز تسلیت باد .
آنجا که عنایت خدایی باشد عشق آخر کار پارسایی باشد
وآنجای که قهر کبریایی باشد سجاده نشین کلیسیایی باشد
الهی! بنده با حکم ازل چون برآید؟ و آنچه ندارد چه باید، جهد بنده چیست، کار خواست تو دارد، بنده به جهد خویش کی تواند؟
یا انیس النفوس و یا شمس الشموس
یا علی ابن موسی الرضا « علیه السلام »
گر طبیبانه بیائی به سر بالینم به دو عالم بدهم لذت بیماری را
۱- خداوند حتماً بشریت را هدایت میکند.
2- این هدایت با بعثت انسانی بسیار بیدار عملی میشود.
3- روح نبی نهتنها حقایق آسمانی را فهمید، که همه را شنید، و نهتنها همه را شنید که همه را بدون کم و کاست به مردم رساند؛ در این حالت است که تعجب میکنیم قلب مبارک آن حضرت از طریق بعثت به چه ظرفیتی نایل شده!
حالا میگوییم:
خداوند با بعثت پیامبر«صلواةاللهعلیهوآله» ؛ وجود مبارک آن حضرت را به عنوان دریچهی ظهور رحمت پروردگاریاش قرار داد.
پیامبر«صلواةاللهعلیهوآله» در مقابل انبوه ظلمات زمانه، ظلمتی که میخواست خود را به عنوان واقعیتی پایدار به بشریت تحمیل کند - یک تنه ایستاد و امیدوار بود که موفق میشود- و بزرگی وَحی و روح بزرگ پیامبر«صلواةاللهعلیهوآله» باعث شد که امروز بشر راه حقیقت را بشناسد، هرچند در پیمودن آن بعضاً کاهلی میکند. مهم این است که راه گم نشده.
سلام بر پیامبری که دغدغهی هدایت مردم، سراسروجود مبارکش را فرا گرفت و شایسته شد تا هدایت الهی بهدست او انجام گیرد.
راند حق آن آب را در جوی تو آفرین بر دست و بر بازوی تو
بازگو تا غصه درمانها شود بازگو تا مرهم جانها شود
عهد با تو، عهدی است سخت شورانگیز ؛همراه با پایداری در عشقی مقدس، برما مباد که از چنین عهدی شانه خالی کنیم.
(طاهرزاده)