بذر پروانه رو کاشتم تو دل کویریِ تو
تا دوباره پر بگیری نبینم اسیریِ تو
*
اگه بارون زد وبارید میشه باز،نوبتِ پرواز
میشه پروانه دِرو کرد با دو بالِ رنگیِ باز
*
قفسِ خاکُ رها کن با ستاره آشنا شو
نگو ریشه ام توی خاکه دستمو بگیر و پاشو
*
اگه رو نَدی به بارون تا ابد پُر از یه بُغضی
مثِ ماهی،تویِ برکه مثِ ماهِ تویِ حوضی
*
اگه پروانه نباشی زنده موندنت محاله
زندگی یعنی پریدن از جدایی تا وصاله
*
قفسِ خاکُ رها کن با ستاره آشنا شو
نگو ریشه ام توی خاکه دستمو بگیر و پاشو
*
دوس دارم زنده بمونی جشنِ پروازُ ببینی
سبدی پُر از ستاره از تو آسمون بچینی
*
دوس دارم پر زدنت رو دوس دارم دوس داشتنت رو
بالِ باز و بالِ بسته ات داشتن و نداشتنت رو
عالی بود.فکر نمی کردم اینقدر خوب وبلاگ درست کنی.خوشم اومد. ایول. خسته نباشی.
همه اش کار خودته؟
آنقدر هم عالی نیست .تنها همینقدر از دستمان بر می آید که انشا لله به کمک دوستان بهتر می شود.